Na het zien van de ijskoude foto's van Niek kan ik natuurlijk niet achterblijven om ook wat coole kiekjthumbes op de site te gooien.

Het is alweer wat weekje geleden toen ik samen met Bas, Tom L. en Corne een week lang heb ijs geklommen in het mooie Maltatal (anderhalf uur onder Salzburg). Links en rechts vallen de watervallen je om de oren en daarom is het ook niet heel vreemd dat dit dat als een van Oostenrijk's beste ijs-plekjes wordt gezien.

Als uitvals basis haddden we een chalet twee keer zoveel bedden als klimmers, bad, 3 houtovens en onbeperkt hout. Kortom, over ons onderkomen hadden we niks te klagen. Over de temperatuur wel, want deze werdt gedurende de week steeds hoger en uiteindelijk was het niet meer verantwoord om aan al die tonnen bevroren water te hangen.

Uiteindelijk hebben we toch veel meters ijs (en enkele rots/mixed) geklommen maar blijven we mooie gedachten aan deze week over......

foto2

foto3

foto4

foto5

foto6

foto7

foto8

foto9

foto10

foto11

foto12

foto13

foto14

foto15

foto16

foto17

foto18

foto19

foto20

 

thumbnail_zion_east_temple-view

 

foto2

foto3

foto4

foto5

foto6

foto7

“The extreme clarity of the desert light is equaled by the extreme individuation of desert lifeforms…life not crowded upon life as in other places but scattered abroad in spareness and simplicity, with a generous gift of space for each…”

Edward Abbey – Desert Solitaire

 

Als ik op het weerbericht kijk bekruipt me een dubbel gevoel. Allereerst ben ik teleurgesteld; “20 % chance on showers”, tsja dat wordt hem niet voor morgen. Aan de andere kant moet ik bekennen dat ik een beetje opgelucht ben. Hey wacht eens effe is dit nou weer een slap excuus om je geplande beklimming af te blazen? Je loopt hier al tijden naar toe te leven en nu komt het zeker goed uit dat het weerbericht niet mee zit....sjonge jonge slappeling. Als ik het weer voor de dag erna bekijk weet ik dat er geen excuus meer zal zijn. Een rond geel zonnetje met grote gele zonnestralen bevestigen dat het die dag moet gebeuren. Ok, dan heb ik in ieder geval nog een dag om er naar toe te leven...

 

Image
Klik hier voor meer foto's

Links, rechts, onder, boven, ik zoek de hele omgeving af naar een mogelijke standplaats. De stenen om mij heen zitten los, de route is bezaaid met gruis, puin en ander klein gesteente en nu (in de vierde lengte) zijn we nog geen enkele (mep)haak tegen gekomen. Naast mij ligt een snoeppapiertje, dit is het eerste teken van leven en het stemt mij gerust. Het betekent dat hier meer mensen zijn geweest. Ik klim op een soort balkon en daar hebben we de eerste standplaats, een prusiktouwtje door een zandloper. Altijd beter dan niets.

Geschreven door Mieke.

Klikkerdeklik voor nog meer foto's
Klikkerdeklik voor nog meer foto's
Het is ondertussen alweer een maandje geleden dat het zo hard vroor dat de vogels uit de lucht vielen en dat zelfs whiskey je geen warm gevoel meer gaf. Rond die tijd deed er een gerucht de ronde dat het weer zover was.... er was weer watervalijs gesignaleerd in de Ardennen :)

Omdat dit maar ongeveer eens in de 15 jaar voorkomt besloten Hans, David, Mieke en Maarten naar het zuiden te trekken. Op zoek naar de gouden pot aan het einde van de regenboog (en misschien hier en daar ook nog een watervalletje)....

 

Image
klik hier voor de foto's

Een gastblog van Mieke, over onze eerste gezamelijke rotstour.

Na een toppoging op de Piz Palu rijden Maarten en ik terug naar de NSAC camping. We hebben het over alle dingen die we nog een keer willen doen. Een rotsbivak, roep ik enthousiast. Ik zie het me voor me; met z?n tweeen op een veel te krappe standplaats, zitten in je gordel, te genieten van het geweldige uitzicht en de zonsopgang, zonder dat er iemand anders in de berg zit. Aan alle ongemakken (kou, lastig naar de wc gaan, geen goede standplaats kunnen vinden) heb ik totaal nog geen rekening gehouden. Maarten lijkt dit wel een goed idee. Samen gaan we de Piz Badile Nordkante beklimmen, met een bivak in de wand. Hieronder een verslag.

Image
Moe, voldaan en erg blij met warme thee

Donderdag 12 juni, Thijs en ik staan met onze handen in de lucht en feliciteren elkaar. Voor ons beide hebben geldt dat we onze eerste ?zelfstandige? alpiene tour hebben gemaakt. Onder het toeziend ook van gids Martijn Schell, dat wel, want het blijft een basiscursus Alpinisme. Een mooie week die hopelijk wordt gevold door veel zelfstandig klimgenot.

Het begon allemaal zaterdagavond, nee, eigenlijk zondagmorgen. Bepakt en bezakt, zenuwachtig, de andere cursisten aftastend en kleddernat van de regen lopen we richting Refuge Glacier Blanc (2542m). Waar die ligt laat zich raden. Mooie start van een cursus waarin ik is onder toeziend oog van 2 gidsen alles wil leren, in plaats van uit een boekje. Die methode is lang goed gegaan, maar daar moest verandering in komen want terreinkennis valt daar buiten.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

Alpinism

Enjoying beautiful scenery whilst keeping focused. Pace, technique and improvisation are essential for Alpine adventures, just like a perfect planning and knowledge of the weather and local conditions.

On this page you read the stories about our Alpine tours in summer and winter.

 

A random climbing picture