Zoals ik eerder al schreef is een van de voordelen van mijn werk als veldgeoloog dat ik zo nu en dan een maand door landen rond de Zwarte Zee mag zwerven. Ook handig is dat de groep waar ik werk gespecialiseerd is in veldwerk in afgelegen, onherbergzame gebieden, en ons dus allemaal een EHBO opleiding geeft die specifiek gericht is op expeditieomstandigheden. Deze cursus, gegeven door Wilderness Medical Training, leert je eenvoudige diagnoses te stellen, en met de beperkte middelen die je op een expeditie ter hand hebt een hele rits verwondingen, infecties, en ander onheil, waarvoor je normaal direct naar de eerste hulp arts van het dichtsbijzijnde ziekenhuis zou snellen, in het veld provisorisch te behandelen.
Natuurlijk kun je in drie intensieve cursusdagen geen echte arts worden, maar het is toch erg nuttig om wat medische bagage op te doen. Zo heb je in ieder geval een leidraad om medische complicaties in het veld het hoofd te kunnen bieden. Wel zo handig als het dichtstbijzijnde ziekenhuis op een paar dagreizen per boot, sneeuwscooter, of te voet ligt.
De curus bestond half uit theorie en half uit praktijklessen. We keken een dag lang foto’s van alle soorten verwondingen en infecties die zoal voorbei komen op de eerste hulp van het ziekenhuis. Tegen de lunch was mijn eetlust volkomen verdwenen, en tegen de tijd dat het avond werd zag ik blauw. We leerden een diagnose stellen mbv een handbook dat we kregen, en er werd uitgelegd hoe je een medische geschiedenis van een patient bijhoudt. Het gebruik van pijnstillers en anti-biotica werd ook besproken.
Praktische oefeningen waren het zetten van spuiten, het aanbrengen van een infuus, en het hechten van grote snijwonden onder plaatselijke verdoving. We probeerden methoden om een slachtoffer uit een brandende auto te krijgen en leerden hoe je een been moet oprekken om bloedverlies bij een dijbeenbreuk te beperken. Al met al een erg leerzame cursus. Voor het werk, en natuurlijk ook voor potentiele klimexpedities in de toekomst.
